181.

Fotonummer: 3065   (cwc/0002.jpg) Blaauw Kapel Blauwkapel           (1611) Beschreijvinge van Het Stigt van Utrecht Derselver Steeden, dorpen en Gehugten Meest alle naar het leeven geteekend, en met een Korte aantekening, verrijkt en tot dusdaanigen Standt Gebraagt Door Andries Schoemaker 1733

182.

Fotonummer: 3066   (cwc/0003.jpg) ANWB informatiebord Fort Blauwkapel Blauwkapel           (2017) beknopte geschiedenis van het fort

183.

3 afbeeldingen

Fotonummer: 3068   (cwc/0005.jpg) Fortwachterswoning Kapelweg 1 -- Blauwkapel           (2017) De fortwachterswoning van Fort Blauwkapel is in 1883 gebouwd en ligt aan de keel of niet-frontzijde van het fort, binnen de gracht langs de oostzijde van de toegangsweg - tegenover het reduit - en is uitgevoerd in baksteen onder een zadeldak. Rijksmonument 532338 Foto 2: Het groene gebouw achter de woning is de voormalige schottenbalkloods. Rijksmonument 532340 Zie foto 3105 Foto 3: Het fortwachtershuis met de gracht om het Reduit voor de deur, foto van Erik Honig

184.

2 afbeeldingen

Fotonummer: 3070   (cwc/0007.jpg) Kapelweg Kapelweg -- Blauwkapel           (2017) Zicht van de wal voor het wachthuis. Op de voorgrond de gracht van het wachthuis en verder de Kapelweg. De foto is richting het noorden genomen. Rechts de militaire barak. Foto 2: Zicht van de wal op de bebouwing in het fort. De huizen zijn een mix van oude woningen en nieuwbouw.

185.

3 afbeeldingen

Fotonummer: 3073   (cwc/0010.jpg) Wachthuis Blauwkapel           (2017) De keel- of niet-frontzijde van het wachthuis A. Gebouwd in de periode 1849-1852. In 1870-1871 is het wachthuis aan drie zijden en bovenop voorzien van een beschermende gronddekking. In de gevel zijn schietgaten op verschillende hoogten zichtbaar. Het gebouw is later van de zanddeking ontdaan en wordt nu gebruikt door de scoutinggroep Willem de Zwijger Foto 2:Het dak van het wachthuis. De zanddekking op het dak is verwijderd. Zichtbaar is een belvedere, de opening waardoor soldaten toegang kregen tot het geschut op het dak. Foto 3: De frontzijde van het wachthuis. Hier ook schietgaten op diverse hoogten om de Kapelweg te bewaken. Boven de schietgaten nog een luchtrooster om de kamer rookvrij te krijgen na het afvuren van een kanonschot. Rijksmonument 532330

186.

Fotonummer: 3076   (cwc/0013.jpg) Interieur Blauwe kapel Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           (2005) De NH kapel waar Blauwkapel zijn naam aan te danken heeft. Rijksmonument 36182

187.

Fotonummer: 3077   (cwc/0014.jpg) Oorspronkelijk Herberg 't Zwarte Paard Kapelweg 11 -- Blauwkapel           (2013) In de linkergevel bovenaan zijn de 'stierenogen' ronde ramen zichtbaar. Dit pand komt ook voor bij Koos Kolenbrander in artikel 0583, 0619 Rijksmonument 36181

188.

Fotonummer: 3078   (cwc/0015.jpg) Huis met rietgedekt zadeldak Kapelweg 25-27 -- Blauwkapel           (2013) Huis met zadeldak, rietgedekt, eindigend in hoge topgevels, 18e eeuw Rijksmonument 36183

189.

Fotonummer: 3080   (cwc/0017.jpg) Cantorij oefent Blauwkapel           (1961) Cantorij Maranathakerk Amsterdam olv dirigent Frits Mehrtens oefent voor een IKOR-tv optreden

190.

Fotonummer: 3082   (cwc/0019.jpg) NH kerk Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           N.H. Kerk. Slanke toren, eenbeukig schip met smalle dwarskapellen en koor, alles uit een periode, laatgotisch. Aan de noordzijde nis boven de ingang.

191.

5 afbeeldingen

Fotonummer: 3083   (cwc/0020.jpg) Kerk Blauw Kapel Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           (januari 1962) NH kerk, eenbeukig schip met smalle dwarskapellen en koor, alles uit een periode, laatgotisch. Rijksmonument 36182 Foto 2: het interieur naar het oosten Foto 3: februari 1960 nog zonder stoelen Foto 4: het interieur naar het westen. Zie ook artikel 0087 Foto 5: in februari 1960 nog zonder stoelen

192.

8 afbeeldingen

Fotonummer: 3085   (cwc/0022.jpg) NH Kerk Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           (oktober 1957) In 1944 leed het kerkje oorlogsschade, die bij een restauratie in 1958-'59 werd hersteld.De Stichting Blauwkapel is in 1957 opgericht door de christelijke aannemersbond (NCAB) en de christelijke bouwvakarbeidersbond (NCB). Deze stichting kocht de kerk voor 1 gulden en liet het gebouw restaureren met financiele hulp van deze bonden en monumentenzorg. Foto 1: exterieur naar het zuid-westen Foto 2: exterieur naar het westen Foto 3: detail noord-gevel van het schip Foto 4: interieur naar het westen. Zie ook artikel 0087 Foto 5: interieur naar het noorden Foto 6: interieur naar het oosten Foto 7: wandschildering tegen oost gevel, zuid transept Foto 8: wandschildering tegen oost gevel, noord transept

193.

2 afbeeldingen

Fotonummer: 3086   (cwc/0023.jpg) NH Kerk Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           (28 mei 1996) overzicht van de oostzijde Foto 2: overzicht van de westzijde

194.

3 afbeeldingen

Fotonummer: 3092   (cwc/0029.jpg) Gracht om het fort Blauwkapel           Foto 2: Gracht in de schemering Foto 3: Schapen op het fort

195.

Fotonummer: 3095   (cwc/0032.jpg) NH Kerk Kapeldwarsweg 21 -- Blauwkapel           (22 november 2011)

196.

Fotonummer: 3096   (cwc/0033.jpg) Fort Blauwkapel Blauwkapel           (9 mei 2013) het aardwerk, een beschermende grondlaag voor de gebouwen eronder

197.

3 afbeeldingen

Fotonummer: 3097   (cwc/0034.jpg) Artillerieloods Kapelweg 7 -- Blauwkapel           (9 mei 2013) De loods / barak staat haaks op de Kapelweg en ligt ten zuidwesten van de kerk. Het werd gebouwd in 1882-83. Het was een loods en later een niet bomvrij (en tijdelijk) onderkomen voor militairen, een logementslokaal of manschappenverblijf. De grote rechthoekige loods van 47 meter lang en 11 meter breed is uitgevoerd in een chaletachtige stijl met vakwerk, ingevuld met baksteen. In de voorgevel is het jaartal 1883 aangebracht. Foto 2: In de voorgevel is het jaartal 1883 zichtbaar, Foto 3: Het gehele pand is te zien Foto 2 en 3 van Zandcee Rijksmonument 532339

198.

2 afbeeldingen

Fotonummer: 3098   (cwc/0035.jpg) Aspergeversperring Blauwkapel           (9 mei 2013) Toen de oorlogsdreiging vanuit Duitsland toenam, drong ook het besef door dat op de door de Waterlinie lopende wegen meer beveiliging tegen vechtwagens (tanks), pantserwagens en gemotoriseerde troepen nodig was dan een eenvoudige prikkeldraadversperring. Het Nederlandse leger ontwikkelde waarschijnlijk rond 1938 daarvoor een versperring die als hij eenmaal in de weg was aangelegd, binnen een kwartier gesteld kon worden. De versperring bestond uit een betonblok van ongeveer een meter dik waar stalen H-profielbalken in geplaatst konden worden.Vanwege het uiterlijk met de boven de grond stekende palen werd zo'n vechtwagenhindernis in de volksmond al snel als aspergeversperring aangeduid. Foto 2: Aspergeversperring aan de zuidkant Rijksmonument 532344

199.

Fotonummer: 3102   (cwc/0039.jpg) Gebouw G / schuilplaats Blauwkapel           (11 juli 2017) Bomvrij Gebouw G / Schuilplaats, als meest westelijke van enkele in de wal van het noordoostelijke bastion gelegen, aardgedekte bouwwerken. Een schuilplaats is een gedekt onderkomen voor militairen tijdens een beschieting. In baksteen opgetrokken, Bomvrij Gebouw G / Schuilplaats, daterend van de periode 1873-1875; grotendeels in de wal opgenomen en hierdoor aan drie zijden en bovenop met aarde gedekt. Alleen een gevel aan de keelzijde (zuid) en vrijwel haaks naar voren dalende vleugelmuren. Het relatief kleine bouwwerk is voorzien van een militaire aanduiding: letter G. Rijksmonument 532333

200.

Fotonummer: 3103   (cwc/0040.jpg) Groeps schuilplaats P Blauwkapel           (11 juli 2017) Op meerdere locaties op en rond Fort Blauwkapel bevinden zich groepsschuilplaatsen Type P. Type P (vanwege de markante vorm ook wel 'de piramide' genoemd) is vermoedelijk het meest bekende type betonnen verdedigingswerk in Nederland. Het zijn eenlaagse, gewoonlijk in gewapend, circa 100 tot 180 cm dik gietbeton uitgevoerde, granaatvrije, militaire onderkomens, die beschutting konden bieden aan 10-12 manschappen infanterie / artillerie. De van oudsher geheel gesloten voorzijde of frontzijde van de was in veel gevallen gedekt door aardwerken. Een kenmerkend onderdeel bovenop de schuilplaats type P is de conische, betonnen 'uitlaat', die bestemd was voor toepassing van een periscoop. Deze periscopen zijn in de praktijk echter nooit aangebracht. Rijksmonument 532342

201.

Fotonummer: 3104   (cwc/0041.jpg) Bomvrije kazerne C Blauwkapel           (9 mei 2013) Bomvrije kazerne gebouwd in 1874 - zie gevelsteen - aan de noordoostzijde van het fort opgetrokken in schoon metselwerk, afgedekt met aardlagen. In de gevel acht getoogde ingangen met aan weerszijden telkens een getoogd venster; alle gevelopeningen voorzien van luiken. De overigens vlakke, een bouwlaag tellende gevel eindigt met een schuin aflopende keermuur. Korte linker zijgevel voorzien van enkele openingen / schietgaten. In de hoofdgevel zitten 8 ingangen met aan weerszijden telkens twee vensters. Elke deur met de twee vensters is gevat in een gemetselde rondboog, die de daarachter gelegen ruimte aangeeft. Hardstenen sluit- en andere stenen vormen een decoratief element van deuren en raamopeningen. Rijksmonument 532331

202.

Fotonummer: 3105   (cwc/0042.jpg) Schottenbalkloods A3 Blauwkapel           Het groene gebouw achter de fortwachterswoning is de voormalige schottenbalkloods. Het betreft hier een houten berging uit 1885-86. Schotbalken/dambalken zijn eenvoudige balken die in geleidingsprofielen (frame) boven op elkaar worden geplaatst. De geleidingsprofielen kunnen eenvoudig worden gemonteerd tegen een betonnen wand of in een sponning. De schotbalken worden vanaf de bovenkant in de geleidingsprofielen gezakt. Dit systeem wordt voornamelijk toegepast als noodafsluiting en dient als tijdelijke afsluiting van een open kanaal. Rijksmonument 532340 Zie foto 3068

203.

Fotonummer: 3106   (cwc/0043.jpg) Magazijn Gebouw M Blauwkapel           (9 mei 2013) Bomvrij Gebouw M / Verbruiksmagazijn, als zuidelijkste van twee in de oostelijke courtinewal gelegen, aardgedekte bouwwerken. Een verbruiksmagazijn is een opslag voor munitie. Het in baksteen opgetrokken verbruiksmagazijn, daterend van de periode 1873-1875; is grotendeels in de wal opgenomen en hierdoor aan drie zijden en bovenop met aarde gedekt. Alleen een gevel aan de westzijde en vrijwel haaks naar voren dalende vleugelmuren. Rijksmonument 532337

204.

2 afbeeldingen

Fotonummer: 3107   (cwc/0044.jpg) Bomvrij wachthuis op het Reduit Bastionweg 2 -- Blauwkapel           (9 mei 2013) Een reduit is een zelfstandig verdedigbaar werk binnen een fort, en dient om de verdediging na de val van de hoofdwal te kunnen voortzetten. Een reduit was vaak een versterkt gebouw, waar langdurige aanvallen konden worden uitgezeten of beantwoord. Een citadel is een voorbeeld van een reduit. Reduit betekent gereduceerd, dat wat overgebleven is. Het is dus eigenlijk de laatste verdedigingslinie waar de soldaten zich nog konden verschansen, als alle andere verdedigingswerken al ingenomen waren. Rijksmonument 532330 Foto 2: Brug naar het reduit, als toegang tot het van omstreeks 1850 daterende Bomvrij wachthuis A. De brug dateert in oorsprong vermoedelijk van rond 1850, maar zal een voorganger hebben gehad. Rijksmonument 532345

205.

Fotonummer: 3108   (cwc/0045.jpg) Fundament bomvrij (wacht)gebouw D Blauwkapel           (9 mei 2013) Het bomvrije wachtgebouw D van het Fort Blauwkapel lag zuidwestelijk van de brug, frontaal tegenover het acces vanuit Maartendijk en Hilversum op het ravelijn dat de noordelijke toegang tot het fort verdedigde. Het is bij de modernisering van het fort in de jaren 1870 aan het werk toegevoegd. Het gebouw is omstreeks 1965 gesloopt in verband met de voorgenomen, maar niet gerealiseerde aanleg van een zendstation op het westelijk gedeelte van het fort. Daterend van 1873-1875, en bestaande uit zwaar (1,50 - 2,00 cm dik) rechthoekig metselwerk (ca. 10 x 8 m en een uitloper aan de zuidoostzijde) tot ongeveer een meter boven maaiveldniveau. Het fundament laat de sporen zien van twee even grote, naast elkaar gelegen ruimten. De herinnering aan de bijzondere situering van het bouwwerk, op een ravelijn met toegang aan de frontzijde van het fort, draagt sterk bij aan de betekenis van dit deels ondergronds gelegen en in ruineuze staat verkerende element. Rijksmonument 532332

206.

Fotonummer: 3109   (cwc/0046.jpg) Schut / sluisje ten oosten van Fort Blauwkapel Blauwkapel           (11 juli 2017) als civiel en militair waterbouwkundig onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Het verdedigingssysteem van de Nieuwe Hollandse Waterlinie was in de eerste plaats gebaseerd op het gecontroleerd onder water zetten van (grote) terreinoppervlakken. Bij het Fort Blauwkapel zijn verschillende waterwerken tot stand gebracht die dienden tot het nauwkeurig reguleren van de gewenste peilen van inundatievelden en fortgracht. Hiertoe behoorden onder meer een inundatiesluis een damsluis en een nog bestaand schut. Het schut bevindt zich ten oosten van het fort in de wetering langs de Voordorpsedijk, net buiten de (oorspronkelijke grens van de) fortgracht en het komt al voor op de kaart van 1874 Rijksmonument 532349

207.

Fotonummer: 3110   (cwc/0047.jpg) Gezicht op de kerk van Blauwkapel Blauwkapel           (1940-1941) het schip en de toren gezien uit het noordoosten. Gedrukte reproductie van een anonieme tekening. Illustratie bij een artikel in het Jaarboekje van Oud-Utrecht, 1941, pag. 42-54

208.

Fotonummer: 3111   (cwc/0048.jpg) Een console met een schilddragende engel Blauwkapel           (1940-1941) die het wapenschild van de familie Drakenborch vasthoudt. In een inzet links- en rechtsonder twee familiewapens. Linksonder: Jan van Renesse van Zuylen en rechtsonder: Drakenborch. De ribben in de koorsluiting rusten op consoles, versierd met de wapens van het echtpaar Van Wijck-Drakenborch, waarschijnlijk de opdrachtgevers voor de bouw van de kerk. Illustratie bij een artikel in het Jaarboekje van Oud-Utrecht, 1941, pag. 42-54.

209.

5 afbeeldingen

Fotonummer: 3114   (cwc/0051.jpg) Het bord einde snelheidsbeperking Blauwkapel           (1940-1944) maximum snelheid 125 km./u. van de N.S. bij het spoorknooppunt Blauwkapel bij Utrecht, met rechts op de achtergrond Blokpost Blo (Blauwkapel Oost) en de spoorwegovergang in de Voordorpsedijk Foto 2: Een bovenleidingsmast met afspaninrichting Foto 3: De kastjes voor de schakelaars van de bovenleiding Foto 4: De haakse en gelijkvloerse kruising van spoorlijnen op het knooppunt Blauwkapel in 1935 Foto 5: wegwerker bezig met bekabeling langs het spoor tussen Utrecht C.S. en Blauwkapel in 1982

210.

2 afbeeldingen

Fotonummer: 3115   (cwc/0052.jpg) De diesel-electrische locomotief nr. 2234 Blauwkapel           (12 juni 1982) de diesel-electrische locomotief nr. 2234 (serie 2200/2300) van de N.S. met de stoomlocomotief nr. 3737 (serie 3700/3800) van het Nederlands Spoorwegmuseum bij Blauwkapel. De foto is gepubliceerd in De Koppeling, nr. 819 (26 juni 1981), p. 4. Foto 2: Een electrisch treinstel (plan T) van de N.S.bij het kruispunt Blauwkapel in 1970